Sayfa 21983

Bişey var etrafımda. Sarmalayıcı, karartıcı, korkutucu. İçinden çıkmanın imkansız olduğu bi tür girdaba benziyor. Çabalar sonuç vermediği gibi yoksunluğa itiyor insanı. Sessizliğin gölgesi hüküm sürüyor kanatlarında. Titremeler, algı kayıpları, korkular... bırakmıyor peşimi. Bi ele dokunmak istiyor insan; sorgusuz, sualsiz, nedensiz. Düşlediklerine geri dönüyor zaman zaman ama ne denli uzak olduğunu görüyor. Bildiklerini unutmak, unuttuklarını yok saymak, yok saydıklarını silebilmek istiyor. Ama yeterince güçlü bi hafızası var ve bu onu kendine karşı zorlu kılıyor. Çığlıklara bürünüyor her yer...